Pijnboompittenolie uit Siberië van AIU

Bekijk een grotere versie van deze afbeelding

Op de Grüne Woche in Berlijn ontdekte ik mooie pijnboompittenolie van AIU uit Siberië. Rusland had een hele eigen hal met allemaal Russische producten en producenten. Alles zag er mooi verzorgd uit. Grote flatscreens met high tech producten en productieprocessen. Niks bijzonders, behalve dat alles in het Russisch is! Dat is niet alleen een andere taal maar ook een ander schrift! Van alle prachtige zaken begrijp je als normale bezoeker dus niets!

Door zo’n kleine hindernis ga ik me natuurlijk niet tegen laten houden. In een stand met bijna niks erin lagen een paar zakken pijnboompitten, wat dennenappels en er stonden een paar mooie flesjes. Ik besloot te vragen wat dat was. Na een ongemakkelijk begin besloten we Engels met elkaar te spreken. Ik wilde graag meer weten over pijnboompitten in Siberië. Ik vertelde ook dat ik altijd het idee had dat pijnboompitten groeiden in warmere landen.

De standhouder vertelde dat in Siberië op heel veel plekken de dennen groeien waar de pijnboompitten uit komen. Deze dennen produceren een dennenappel en tussen de delen van de dennenappel groeien in zwarte hulsjes de pijnboompitten. In Siberië eten ze de zwarte hulsjes als snack. Tussen de tanden kraak je dan het hulsje en dat spuug je uit. Wij mochten het proberen maar het is nog niet zo makkelijk. Ik heb het maar allemaal doorgeslikt.

De pijboompittenolie wordt dus van die pijnboompitten geperst. Volgens de verkoper is het lekker om over het eten te gieten. Het moet niet verhit worden omdat de bijzondere eigenschappen dan verloren gaan. Ik wilde weten bij welk eten dit lekker is? Nou over vlees, vis en natuurlijk over groente. Kortom het is eigenlijk overal lekker bij:-) Oké doe dan maar een flesje.

Op dat moment moest er een mevrouw gehaald worden. Ze bracht een slechte boodschap: de flesjes zijn eigenlijk niet te koop. Huh? Waarom staan ze dan op deze beurs? Na wat overleg mocht ik er dan toch een kopen. Het kostte €10,- voor een flesje van 100 milliliter. Op het flesje staat alweer alleen maar Russisch en Cyrillisch schrift. Als enige leesbare tekst voor mij staat er: Cold pressed pine nut oil.

Eenmaal thuisgekomen wil ik met zo’n aankoop maar een ding: proeven! De olie is heel mooi goudgeel en ruikt nootachtig. Hij smaakt naar pijnboompitten maar ontzettend zacht. Sommige pijnboompitten hebben een harde harsachtige smaak met een nare nasmaak van dennenappel. Deze olie zeker niet! Een paar lepels olie geven een warme gloed. Waarschijnlijk precies wat je nodig hebt tijdens barre Siberische winters.

De olie ga ik proberen bij slasoorten met een milde smaak. Zo komt deze olie meer op de voorgrond. Ook over pasta met groente denk ik dat dit de ideale smaakmaker is. Ook over een witte vissoort denk ik dat het lekker zal smaken. De combinatie met vlees lijkt mij zelf minder maar proberen wil ik het wel. Het is in ieder geval een prachtig product dat een goede distributie in Europa verdient!

Eenmaal thuis gekomen ontdekte is een mooie website over dit product. De naam van het bedrijf AIU (аю) betekent beer in sommige locale Siberische talen. De koning van het bos. Alle pijnboompitten worden met de hand geoogst en locaal volgens Siberische tradities verwerkt.

Eigenlijk is dit een prachtig bedrijf met een ontzettend mooi product. De vormgeving is mooi met traditionele elementen maar toch modern. Het bedrijf moet wel echt een stap maken met betere vertalingen en informatie in andere talen. Dan kan AIU ook in het westen veel meer verkopen. Dat verdient dit mooie en heerlijke product zeker!

Ongelooflijk maar AIU heeft wel een mooie Engelstalige site over Siberische pijnboompitten.

Over deze site

Sla.nl is een site van Okke Amerongen. Lees op over Sla.nl alles over het doel van deze site.